Het Engelse South West Coast Path is één van de meest spectaculaire kustpaden ter wereld en met iets meer dan 1000 kilometer ook één van de langste aaneengesloten paden. In juni 2007 hebben wij een deel van dit pad gewandeld, namelijk het stuk in Cornwall tussen St. Ives aan de noordkant en Falmouth in het zuiden. De stijgingen en dalingen op de route zijn niet groot, maar wel veelvuldig
Op de route worden bijvoorbeeld veel verschillende baaien en (natuurlijke) havens bezocht. En dit maakt de route toch zwaarder dan veel mensen verwachten. Na de wandeling hebben we in de buurt van Falmouth nog een aantal dagen in Mevagissey overnacht en daar de ‘Lost Gardens of Heligan’ en ‘Eden Project’ bezocht. Al met al hebben we een paar heerlijke weken gehad.
Klik hieronder voor de foto’s van de verschillende dagen.
Dag 1 t/m 3 St. Ives-Land’s End
Dag 4 t/m 9 Land’s End-Falmouth
Dag 10 t/m 12 Mevagissey, Lost Gardens of Heligan en Eden Project
Klik op de volgende linken voor het gpx-bestand (GPS eXchange Format) en voor het gdb-bestand (Garmin Database).
Reisverslag:
We hebben de route in 8 etappes verdeeld, zoals gezegd het meest westelijke deel tussen St. Ives en Falmouth in Cornwall.
1. St. Ives-Pendeen Watch (14 mijl/22,5 km)
2. Pendeen Watch-Porthcurno (15 mijl/24 km)
3. Porthcurno-Penzance (11 mijl/17,5 km)
4. Penzance-Porthleven (13 mijl/21 km)
5. Porthleven-Lizard (13 mijl/21 km)
6. Lizard-Coverack (11 mijl/18 km)
7. Coverack-Helford (13 mijl/21 km)
8. Helford-Falmouth (10 mijl/16 km)
Het pad werd oorspronkelijk gebruikt als een route voor de kustwacht om van vuurtoren naar vuurtoren te kunnen lopen en te controleren op smokkelactiviteiten. De kustwacht moest in staat zijn naar beneden te kunnen kijken bij iedere baai of grot langs de kust. Daarom loopt het pad zo dicht langs de kust en heeft het zulke mooie uitzichten. Maar dat betekent ook dat het pad bijna nooit de kortste route tussen twee punten heeft. Inmiddels wordt het South West Coast Path natuurlijk niet meer gebruikt door de kustwacht en is het het domein geworden van (lange afstands)wandelaars.
Met zijn 630 mijl/ruim 1000 km van Minehead in Somerset naar Poole in Dorset is het pad met gemak het langste en lastigste van de Engelse National Trails te noemen. Het is eigenlijk een samenvoeging van 4 originele paden; het Somerset en North Devon-, Cornwall-, South Devon- en Dorset kustpad.
De route is zoals gezegd populair en kan in de zomermaanden druk zijn, alhoewel er natuurlijk altijd stukken zijn waarop je alleen de begeleiding hebt van het geluid van de vogels. De route kan winderig zijn, met de gangbare windrichting uit het zuidwesten, en onderweg moeten vele riviermondingen worden overgestoken per veerboot. En in het geval van de afwezigheid van een veerboot moet gewacht worden tot laag water voor een oversteek; het echte wadlopen! Het is dus belangrijk een goede gids te hebben met getijdentabellen en informatie over de tijdschema’s van veerboten. Je kunt het pad het beste in mei wandelen, zeker vanwege de bloeitijd van de wilde bloemen. De zomer is dus veel drukker en zeker in plaatsen als Penzance en Torquay is het dan moeilijk accommodatie te vinden.
Hieronder staat de routekaart van dit deel van het South West Coast Path afgebeeld.